ÖĞRENCİ NİTELİKLERİ (GİRİŞ DAVRANIŞLARI)

1) BİLİŞSEL GİRİŞ DAVRANIŞLARI

  “Okuduğunu Anlama” ve “Dil kullanma gücü” gibi bütün öğrenmeler de gerekli olan genel bilişsel giriş davranışları ve belli bir öğrenme ünitesindeki yeni davranışların öğrenilmesini kolaylaştıran yada mümkün kılan ön öğrenmeleri kapsamaktadır. Belirlenen yeni hedeflerin gerçekleştirilmesinde ön koşulların kazanılmış olmasının etkili olduğunu belirtmekte; öğrenme ürünlerinin de yeni öğrenmeleri hazırlayıcı nitelikte olması gerektiğini vurgulamaktadır.

 Glaser’in “Temel Öğretme”; Ned Flanders’in “Sosyal Etkileşim” ve Carrol’un “Okulda Öğrenme” modelinde de yeni öğrenmeler için gerekli ön öğrenmelerin giriş davranışları içinde yer tuttuğu görülmektedir.

   Her yeni öğrenmenin kendinden önceki öğrenmelere dayalı ve kendinden sonrakilere hazırlayıcı olması tam öğrenmenin sağlanabilmesi için öğretme-öğrenme sürecinin başında eksik olan bilişsel giriş davranışlarının tamamlanmasını gerektirmektedir.

  Genel olarak burada bahsedilen bilişsel giriş davranışları öğrencinin okuduğunu anlama, yazma, dili kullanma ve dört işlem becerisini kapsar.

2) DUYUŞSAL GİRİŞ ÖZELLİKLERİ

  Duyuşsal giriş özellikleri öğrencinin öğrenme ünitesine karşı ilgisi, tutumu ve akademik benlik kavramını içermektedir. Duyuşsal giriş özellikleri arasında başarıyı belirlemede en yüksek etkiye sahip olan AKADEMİK BENLİK kavramı öğrencinin öğrenme özgeçmişine dayalı olarak hedeflerle tutarlı öğrenme düzeyine ulaşıp ulaşamayacağına ilişkin kendini algılayış tarzıdır.
 Benzer giriş davranışlarıyla öğretme-öğrenme sürecine giren öğrencilerden başarısızlığa uğrayanların akademik benlik kavramlarının olumsuzlaştığı ve bilişsel başarı düzeylerinin de düştüğü; başarı ile karşılaşan gruptakilerin ise akademik benlik kavramlarının daha olumlu hale geldiği; bilişsel seviyelerinin de yükseldiği gözlenmektedir.

   Tam öğrenme yaklaşımı duyuşsal giriş davranışları anlamında bireylerin gelebileceği düzeyleri sırayla: İLGİ, TUTUM ve AKADEMİK ÖZGÜVEN olarak belirlemiştir. (2002 KPSS)